De 29 jarige Nigeriaanse scheepskok Harrison Okene wist niet wat hij meemaakte toen hij op 26 mei op het toilet zat van de sleepboot waar hij op werkte, 20 kilometer voor de Nigeriaanse kust. De sleepboot, Jascon 4 , kapseisde net op dat moment en zonk direct.
Op de tast kon Harrison in het pikkedonker op het zinkende schip de dichtstbijzijnde hut net aan bereiken. Hij had het geluk dat er in de hut een luchtbel was ontstaan waardoor hij kon blijven ademen. De gaten waar het water de hut binnenkwam probeerde hij zo goed mogelijk af te sluiten met de matrassen uit de hut.
Zo’n 60 uur moest hij dit volhouden, terwijl hij verderop in het schip de vissen aan zijn verdronken collega’s hoorde knagen, zo vertelt hij. Na honderden keren bidden werd aan zijn verzoek gehoor gegeven.
Duikers uit Nederland en Zuid Afrika die zo’n 17 uur varen verderop bezig waren met onderhoud aan een pijpleiding, besloten naar het gezonken schip te gaan om te zoeken naar slachtoffers. Toen hun getik op de scheepsromp werd beantwoord, konden zij dat bijna niet geloven, zo veel uren na het kapseizen.
Harrison verzamelde al zijn moed om zijn redding, de hut met de luchtbel, te verlaten. Hij vertelt dat hij vooral bang was dat de duikers zó van hem zouden schrikken dat ze in een reactie hun duikersmes zouden grijpen, uit angst dat het een haai zou zijn.
Na 60 uur onder water was hij gevonden, maar omdat het schip tot op een diepte van 30 meter was gezonken, moest de geredde kok nog twee dagen decompresseren in een druktank voordat hij weer van de vrijheid kon genieten. Als hij dat niet had gedaan was zijn hart zeker bezweken onder de enorme hoeveelheden stikstofgas die zich in het bloed vormen op zo’n diepte. Normaal blijven duikers niet langer dan 20 minuten op 30 meter diepte, dus dat Harrison het heeft overleefd is echt ongelooflijk.
